حجت الاسلام والمسلمین سید احمد رسولی به مناسبت ولادت با سعادت امام موسی کاظم (ع) به خبرنگاران گفت: آن حضرت از جمله ائمه بزرگوار شیعه است که با چهارتن از خلفای عباسی هم عصر بوده که شرایط خاصی در زندگی ایشان حاکم بوده است.
وی با بیان اینکه امام موسی کاظم (ع) حدود چهار سال در زندان هارون الرشید زندانی بود، افزود: در این زندان شیوه تربیتی امام موسی کاظم (ع) طوری بود که بر خلاف رفتارهای امثال ما است.
وی از جمله ویژگی های این امام را مساله بردباری و حلم ایشان دانست و گفت: این امام علم را با حلم درآمیخته بود و با گذشت در مقابل مصائب و مشکلات اجتماعی، بداندیشان را به اسلام دعوت می کرد و به لحاظ عملی اخلاق نبوی را در جامعه پیاده می کردند و همین عامل جذب مردم به دین بود.
رسولی یکی دیگر از ویژگی های آن حضرت را بخشندگی عنوان کرد و اظهار داشت: در روایاتی از اهل سنت و شیعه داریم که در مقابل کسانی که به امام بدی می کردند امام برای آن ها هدیه می فرستاد که نهایت درجه بخشندگی است که در مقابل بدی به آن ها خوبی و احسان می کرد.
بخشندگی امام موسی کاظم (ع) منشاء گداپروری نبود
مسوول هماهنگ کننده دفتر نماینده ولی فقیه در سپاه استان البرز گفت: این احسان و بخشندگی طوری نبود که منشاء گداپروری در جامعه باشد زیرا بعضی از کمک ها در جامعه منشاء گداپروری است بطوریکه ما به کسی که در خیابان گدایی می کند مبلغ ناچیزی می دهیم که نیاز آن شخص را برطرف نمی کند بلکه گوشه ای از نیاز او را برطرف می کند لذا آن فرد را تشویق به ادامه این راه می شود و چند روزی که قبح این کار ریخته می شود به گدایی به عنوان یک شغل نگاه می کند.
وی افزود: امام کاظم (ع) برای اینکه این نگاه در جامعه شکل نگیرد کمکش برمبنای رفع نیاز نیازمند بود و طوری کمک می کرد که نیاز از طرف مقابل برطرف بشود و هم مشکلش برطرف شود و هم عاملی برای تکدی گری در جامعه نشود.
وی تصریح کرد: امام کاظم (ع) بخشنده بود به این نحو که نیاز فرد مقابل را برطرف می کرد و کاملا او را از مشکلی که داشت جدا می کرد.
رسولی یکی دیگر از ویژگی های امام هفتم شیعیان را عبودیت و بندگی دانست و گفت: این امام اهل مدینه است و در آن شهر زندگی می کرد ولی در مقطعی هارون به سفر عمره می رود و آنجا دستور می دهد این امام را در مدینه دستگیر و منتقلش کنند.
وی ادامه داد: برای اینکه اطرافیان امام عکس العمل نشان ندهند امام را به بصره منتقل می کند و هارون الرشید امام را در بصره به منزل پسرعموی خودش عیسی بن جعفر که حاکم بصره بود منتقل می کند ولی این فرد پس از مدتی به هارون نامه ای می نویسد که یا این امام را آزاد کند یا منتقلش کن و یا خودم آزادش می کنم زیرا از این مرد به جز راز و نیاز و بندگی چیزی ندیدم .
رسولی اضافه کرد: هارون دستور می دهد امام را به زندان فضل بن ربیع منتقل کنند و فضل هم بعد از یکسال همچون فرد قبلی نامه ای به هارون می نویسد که یا این آقا را از من تحویل بگیر یا آزادش می کنم که دلیلش همچون عیسی بن جعفر بود.
وی بیان داشت: هارون وقتی این فضا را مشاهده می کند امام را از فضل بن ربیع تحویل گرفته و به زندان فضل بن یحیی برمکی منتقل می کند که پس از مدتی او هم نگاهش به امام تغییر می کند و خیلی امام را احترام می کند که هارون دستور می دهد ۱۰۰ تازیانه به فضل به یحیی برمکی بزنند و از مناصب دولتی هم عزلش کنند.
وی گفت: در نهایت هارون امام را به زندان سندی بن شاهک یهودی منتقل می کند که در نهایت در ان زندان به دستور هارون به شهادت می رسد.
معاون هماهنگ کننده دفتر نماینده ولی فقیه در سپاه استان البرز افزود: تمام این زندان بان ها یک نقطه مشترکی در مورد امام کاظم (ع) داشتند که آن هم نهایت بندگی امام موسی کاظم (ع) است که در اوج اسارت و غربتی که در زندان برای امام شکل می گیرد می گویند در اوج سختی در زندان از ایشان چیزی به جز راز و نیاز و بندگی خدا ندیدیم.
امام موسی کاظم (ع) در سال ۱۲۸ هجری قمری در مدینه متولد و در سال ۱۸۳ هجری قمری در زندان هارون الرشید و به دستور هارون الرشید با خرما مسموم و به شهادت رسید.
