«علی علیزاده» جمعه شب در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا افزود: در رابطه با برجام و مذاکره‌های وین مسایل مهمی وجود دارد که باید تشریح و واکاوی شود؛ این حقیقت که چرا برجام پس از سال‌ها مذاکره و تلاش امضا شد اما قابلیت اجرا پیدا نکرد، باید مورد بررسی قرار گیرد تا تجربه‌ای برای آیندگان باشد و منافع ملی بار دیگر به خطر نیافتد.
به گفته وی یکی از علت‌های اصلی اجرایی نشدن برجام، فارغ از این اینکه متن مناسب داشته یا نه، این موضوع می‌تواند باشد که توافق‌ها در رابطه با تعهدات طرفین همسنگ، و موعد اجرای آنها همزمان نبود.
وی بیان کرد: یک طرف توافق وقتی به همه تعهداتش در ابتدا عمل کند، در حقیقت طرف مقابل را به تمام خواسته‌هایش رسانده است و در نتیجه طرف مقابل الزامی نمی‌بیند که به تعهداتش عمل کند.
وی ادامه داد: در قراردادهای داخلی یک قوه قهریه و حاکمیتی برای کنترل اجرای تعهدات مکتوب وجود دارد اما در توافق‌های بین‌المللی این ویژگی وجود ندارد و چیزی که می‌تواند طرفین را برای عمل به تعهداتش پایبند نگه دارد، تداوم منافع اقتصادی مندرج در متن توافق است.
نماینده مردم مراغه و عجب‌شیر در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: متاسفانه ایران در برجام به تمام تعهداتش در همان سال اول عمل کرد و آمریکا و اروپا به همه منافع‌شان رسیدند.
به گفته «علیزاده» ایران در سال اول برجام، تحقق منافع‌اش را به تدریج آغاز کرد و در سال‌های بعدی نیز باید سرمایه‌گذاران خارجی از رفع تحریم‌ها اطمینان پیدا می‌کردند تا کشورمان از منافع اقتصادی آن بهره‌مند می‌شد که نشد.
وی تاکید کرد: تیم مذاکره‌کننده ایران در وین بدون‌شک به این موضوع توجه کرده و طوری عمل خواهد کرد که تداوم منافع به وفاداری طرفین توافق منجر شود.
دبیر اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس: در برجام یک طرف در همان ابتدای امر به منفعت صددرصدی رسید اما طرف مقابل قرار بود طی سال‌های بعدی به منافع خود برسد و از آنجایی که قوه قهره در سطح بین‌المللی برای وفاداری به تعهدات وجود ندارد، این توافق نتیجه‌ای برای ایران نداشت. به گفته وی مذاکره‌کنندگان ایران در وین باید متن را طوری تنظیم کنند که منافع طرفین به صورت همسنگ و همزمان با هم تامین شود و تداوم رسیدن به منافع، طرفین را نسبت به اجرای بندهای توافق پایبند کند.
دبیر اول کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در توافق‌های بین‌المللی تضمین به لحاظ حقوقی چندان معنای محکمی ندارد، اظهار داشت: ما در توافق جدید باید فرصت کافی داشته باشیم که بخشی از تعهداتمان را بعد از عمل طرف مقابل و بخش دیگر را بعد از راستی‌آزمایی انجام دهیم.
«علیزاده» ادامه داد: مهمتر از آن، اینکه کلید بازگشت به شرایط کنونی باید در دست خودمان باشد؛ برای نمونه در برجام ما تمام سانتریفیوژها را نابود و مواد غنی شده را نیز از کشور خارج کردیم؛ در نتیجه طرف مقابل به خواسته‌اش که رسیدن ایران به نقطه گریزپذیری یکساله بود، رسید؛ در حالی که ما می‌توانستیم مواد غنی‌سازی شده را تحت نظارت سازمان انرژی اتمی در ایران نگه داریم.
به گزارش ایرنا، دومین مرحله از دور جدید مذاکرات ایران و ۱+۴ از روز گذشته(پنج‌شنبه، ۱۸ آذرماه) با برگزاری نشست کمیسیون مشترک برجام در وین با حضور نمایندگان دو طرف در حال برگزاری است.
